Tja. Dat gebeurt wel eens vaker. Dat na een super woensdag een dwaze donderdag volgt. Hoe die er dan uitziet? Om te beginnen liggen je hormonen *gewoon zomaar* weer overhoop. Je hebt heerlijk geslapen maar wordt ondanks dat toch katterig wakker.
De hele dag willen je gedachten met geen mogelijkheid de goeie kant op. Het weer trouwens ook niet hoor. Ipv die heerlijke zonnige dag die je verwacht had, zodat de was die je de avond daarvoor optimistisch had gedaan, laat het mooi afweten. Dus kun je het wel vergeten hem lekker buiten te hangen, want met dit soort intense mist, wordt natuurlijk geen was droog.
En die gedachten blijven maar komen: "Als die dat en dat zegt dan zal ik es..." Neeee, spreek je jezelf berispend toen, want je verstand weet prima dat je je tegen niemand hoeft te verantwoorden. Maar de hormonen maken dat je nergens zin in hebt en dat je toch het gevoel hebt constant het verkeerde te doen.
En dan gaat de telefoon. "Het wordt wat later eer ik bij je ben..."hoor je dan."Ik heb nl een ongeluk gehad, er stak iemand zomaar het fietspad over zonder te kijken" Gelukkig was het niet echt ernstig maar vervelend genoeg voor een bezoekje aan het ziekenhuis, én een definitief total loss scooter.
Ach ja. Soms zit het me en soms zit het tegen. Om de tijd niet helemaal ijsberend door te brengen ben ik met dochter nog maar naar de film geweest tot het tijd was vriend van de trein te halen.
Ik heb uiteraard ook alle boeken gelezen en eerlijk gezegd vond ik het laatste boek dan ook het leukst. En de film is ook heel aardig gelukt.Zaten heel wat hilarische momentjes in Nu weer wachten op het tweede deel van het laatste boek!
En nu zitten we gezellig met z'n allen op de bank.Dat is dan weer het leuke als het koud is buiten. Binnen is het dan wel zo gezellig. Net Expeditie Robbinson gezien. Nog steeds die Nico niet weg errug jammer en daar waren we het allemaal ook gloeiend over eens. Dus het gaat spannend worden volgende week!
Tip van de dag: Een ongelukje zit in een klein hoekje.
De hele dag willen je gedachten met geen mogelijkheid de goeie kant op. Het weer trouwens ook niet hoor. Ipv die heerlijke zonnige dag die je verwacht had, zodat de was die je de avond daarvoor optimistisch had gedaan, laat het mooi afweten. Dus kun je het wel vergeten hem lekker buiten te hangen, want met dit soort intense mist, wordt natuurlijk geen was droog.
En die gedachten blijven maar komen: "Als die dat en dat zegt dan zal ik es..." Neeee, spreek je jezelf berispend toen, want je verstand weet prima dat je je tegen niemand hoeft te verantwoorden. Maar de hormonen maken dat je nergens zin in hebt en dat je toch het gevoel hebt constant het verkeerde te doen.
En dan gaat de telefoon. "Het wordt wat later eer ik bij je ben..."hoor je dan."Ik heb nl een ongeluk gehad, er stak iemand zomaar het fietspad over zonder te kijken" Gelukkig was het niet echt ernstig maar vervelend genoeg voor een bezoekje aan het ziekenhuis, én een definitief total loss scooter.
Ach ja. Soms zit het me en soms zit het tegen. Om de tijd niet helemaal ijsberend door te brengen ben ik met dochter nog maar naar de film geweest tot het tijd was vriend van de trein te halen.
Ik heb uiteraard ook alle boeken gelezen en eerlijk gezegd vond ik het laatste boek dan ook het leukst. En de film is ook heel aardig gelukt.Zaten heel wat hilarische momentjes in Nu weer wachten op het tweede deel van het laatste boek!
En nu zitten we gezellig met z'n allen op de bank.Dat is dan weer het leuke als het koud is buiten. Binnen is het dan wel zo gezellig. Net Expeditie Robbinson gezien. Nog steeds die Nico niet weg errug jammer en daar waren we het allemaal ook gloeiend over eens. Dus het gaat spannend worden volgende week!
Tip van de dag: Een ongelukje zit in een klein hoekje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten